Ik las laatst een artikel in de Volkskrant met de titel: "Hoogopgeleide moslims overwegen weg te gaan uit Nederland: ‘In Marokko voel ik me vrij’". Dit raakte me, omdat ik zelf ook een hoogopgeleide moslim ben en vaak heb overwogen om Nederland te verlaten. De behoefte om weg te gaan was soms zo sterk dat ik mezelf afvroeg waar het vandaan kwam.
Net als velen voelde ik me niet altijd volledig thuis in Nederland, ondanks mijn werk en successen hier. Ik heb zelfs in het buitenland ondernomen, onder andere in Marokko, en ik heb expats geholpen met hun relocatie naar dat land. De reden dat ik hen zo goed begreep, was omdat ik hun ervaring deelde. Zij, net als ik, voelden zich vaak niet volledig geaccepteerd in Nederland.
De "integratieparadox"
Voor hoogopgeleide migranten zoals ikzelf is de keuze om te vertrekken vaak het gevolg van wat de "integratieparadox" wordt genoemd: hoe meer je je probeert aan te passen en je plek in de samenleving vindt, hoe sterker je het gevoel kunt krijgen dat je er eigenlijk niet bij hoort. Discriminatie en uitsluiting blijven voor velen dagelijkse realiteiten, ondanks hun pogingen om bij te dragen aan de samenleving.
Dit gevoel van vervreemding zet mensen ertoe aan om te vertrekken naar landen zoals Marokko, waar ze zich wél geaccepteerd en vrij voelen. Dit is iets wat steeds vaker voorkomt, zoals recente artikelen bevestigen.
Waarom we dialoog nodig hebben
Het is duidelijk dat tijdelijke campagnes voor inclusie niet genoeg zijn. We hebben structurele veranderingen nodig, waarbij we écht luisteren naar wat mensen ervaren. Voor mij begint dat met een open dialoog. Dialoog over diversiteit kan vooroordelen doorbreken en helpen om empathie te bevorderen. Door het voeren van betekenisvolle gesprekken en door onszelf en onze vooroordelen onder de loep te nemen, kunnen we beginnen met het creëren van veilige en inclusieve omgevingen.
Psychologische veiligheid is hier essentieel. Zonder een veilige plek om jezelf te zijn, zullen mensen hun mening niet delen. Dit geldt voor de werkvloer, maar ook voor de bredere samenleving. Ik heb gezien hoe belangrijk het is om een omgeving te creëren waarin iedereen zich gehoord voelt, zonder angst voor uitsluiting of oordeel.
Interculturele communicatie: brug naar inclusie
Naast dialoog speelt interculturele communicatie een belangrijke rol in het bevorderen van inclusie. Tijdens mijn werk met expats en migranten merkte ik hoe groot het verschil is tussen goede intenties en effectieve communicatie. Veel problemen ontstaan simpelweg omdat we niet altijd weten hoe we met culturele verschillen om moeten gaan.
Het ontwikkelen van interculturele communicatieve vaardigheden is essentieel om bruggen te bouwen. Door te leren luisteren en nieuwsgierig te zijn naar de ander, kunnen we niet alleen vooroordelen verminderen, maar ook diversiteit omarmen als een kracht.
Tijd voor actie
Ik weet dat de behoefte om te vertrekken voor velen reëel is. Maar ik geloof ook dat we hier, in Nederland, werk kunnen maken van échte inclusie. Dat begint met dialoog, empathie en het creëren van een veilige omgeving. Alleen zo kunnen we structurele veranderingen realiseren, zowel in ons eigen land als op de werkvloer.
Wil je weten hoe jouw organisatie een inclusieve cultuur kan bevorderen? Neem contact op met DIF Training voor meer informatie over onze trainingen in interculturele communicatie en het creëren van een veilige werkplek voor iedereen.
Bình luận